Wizytówka WZL nr 2 S.A. – oddany do użytku w ub. roku duży hangar dla samolotów transportowych i komunikacyjnych z malarnią i halą obsługi. Fot. Przemysław Roliński
Ministerstwo Obrony Narodowej wykorzystało wystawę AIR FAIR m.in. do ogłoszenia wyników konkursu na nazwy własne dla nowych samolotów do przewozu najważniejszych osób w państwie. Jak poinformował wiceminister Bartosz Kownacki, do MON wpłynęło około 1500 propozycji – ostatecznie komisja konkursowa zdecydowała, że samoloty Gulfstream G550 będą nazwane: Książę Józef Poniatowski i Generał Kazimierz Pułaski, natomiast Boeing 737: Józef Piłsudski, Roman Dmowski i Ignacy Jan Paderewski.
Następnym wydarzeniem ściśle związanym z programem G550, było podpisanie listu intencyjnego pomiędzy WZL nr 2 S.A. i firmą Gulfstream Aerospace Corporation w sprawie umieszczenia w bydgoskim zakładzie centrum serwisowego samolotów tego typu – według deklaracji prezesa zarządu WZL nr 2 S.A. „twarda” umowa w tej sprawie może zostać podpisana jeszcze w bieżącym roku, po przeprowadzeniu odpowiedniego szkolenia i certyfikacji pracowników zakładu. Oczywiście dla WZL nr 2 S.A. serwisowanie tylko dwóch maszyn jest nieopłacalne – jednak tak prestiżowe zlecenie, jak opieka nad samolotami rządowymi, może otworzyć drogę do kolejnych umów tego typu zawartych na rynku cywilnym, na którym rodzina G550 jest bardzo popularna.
Wejście na rynek usług cywilnych symbolizowały dwa turbośmigłowe samoloty komunikacji regionalnej Bombardier Q400, widoczne dla publiczności – są one własnością jednej z firm leasingowych, która zleciła WZL nr 2 S.A. utrzymanie ich w sprawności do czasu znalezienia klienta chcącego je eksploatować. Ten rodzaj usług ma być jednym z elementów strategii wejścia na rynek, obok malowania realizowanego w Centrum Obsługi i Malowania. Dotychczas liczba obsług malarskich na samolotach cywilnych przekroczyła dziesięć, a zdobyte doświadczenie ma procentować w przyszłości kolejnymi umowami.
Wystawa obfitowała także w wydarzenia związane z nabierającymi tempa programami zakupów dla Sił Zbrojnych RP bezzałogowych systemów powietrznych (BSP). Najważniejszym z nich było podpisanie umowy licencyjnej pomiędzy Wojskowym Instytutem Technicznym Uzbrojenia (WITU) oraz Wojskowymi Zakładami Lotniczymi nr 2 S.A. w sprawie produkcji bojowego bezzałogowego systemu powietrznego (BBSP) Dragonfly w Centrum Kompetencyjnym Bezzałogowych Statków Powietrznych przy WZL nr 2 S.A. – to druga tego typu umowa, 9 maja bowiem WITU zawarł porozumienie w sprawie produkcji głowic bojowych z Zakładami Elektromechanicznymi Belma S.A., również z Bydgoszczy. Licencja na oba elementy otwiera drogę do finalizacji rozmów z MON i zakupu systemów tego typu dla polskiej armii.
Sercem BBSP Dragonfly jest nosiciel głowic bojowych klasy mikro pionowego startu i lądowania w układzie quadrocoptera, z napędem elektrycznym. Został on zaprojektowany do prowadzenia działań bojowych w terenie otwartym, jak i zurbanizowanym. W zależności od głowicy bojowej Dragonfly może zostać użyty do zwalczania pojazdów opancerzonych (GK-1/HEAT) lub siły żywej (GO-1/HE) w promieniu do 5 km (opcjonalnie może on być zwiększony do 10 km); czas lotu wynosi w granicach 20 minut, a maksymalna rozwijana prędkość to 60 km/h. W opracowaniu znajduje się głowica termobaryczna GTB-1/FAE. Dragonfly może być wyposażony w kamerę dzienną lub termowizyjną, do prowadzenia działań w warunkach nocnych. Dzięki funkcji automatycznego śledzenia celu po jego namierzeniu misja „samobójcza” nosiciela może być kontynuowana nawet w wypadku utraty łączności. System działa przy wietrze bocznym do 12 m/s i jest odporny na długotrwałe opady deszczu. Ważną zaletą systemu jest jego mobilność, na którą wpływa niewielka masa (w granicach 5 kg) i małe gabaryty (długość po złożeniu około 900 mm) oraz bardzo krótki czas uruchomienia. Całość jest przenoszona przez jednego żołnierza w specjalnie przeznaczonym do tego plecaku, w którym oprócz samego nosiciela znajduje się zestaw głowic bojowych, pulpit sterowniczy oraz antena zewnętrzna.
Drugim bardzo ważnym bezzałogowym wydarzeniem było podpisanie umowy zawiązującej konsorcjum „Orlik”, którego celem jest dostarczenie taktycznego BSP krótkiego zasięgu E-310 dla Sił Zbrojnych RP. Członkami konsorcjum są: PGZ S.A., WZL nr 2 S.A. i PIT-Radwar S.A. Jak ujawniono wcześniej, od grudnia prowadzone są negocjacje z Inspektoratem Uzbrojenia MON w sprawie podpisania kontraktu na zakup 12 systemów tego typu. W tym celu na terenie WZL nr 2 S.A. prowadzone są prace inwestycyjne, obejmujące m.in. budowę wydziału struktur kompozytowych.
BSP E-310 jest przeznaczony do długotrwałego rozpoznania obrazowego i radioelektronicznego na dużym obszarze, w różnych warunkach terenowych i klimatycznych. Zapewnia gromadzenie w czasie rzeczywistym wysokiej jakości danych rozpoznawczych, pozyskiwanych na znacznych odległościach od miejsca startu. Do jego podstawowych zadań należą: rozpoznanie przeciwnika, terenu i warunków atmosferycznych; dozorowanie i monitorowanie obiektów stałych i ruchomych oraz rejonów przez określony czas; wskazywanie celów i określanie danych do rażenia ogniowego w czasie rzeczywistym; ocena skutków uderzeń na śledzone cele, w tym w czasie rzeczywistym wraz z korekcją wskazań; wysokorozdzielcze zobrazowanie terenu i obiektów; rozpoznanie pojawiających się zmian w zadanym obszarze na podstawie obrazu optoelektronicznego, termowizyjnego i radiolokacyjnego; znakowanie, opisywanie i identyfikacja wykrytych obiektów.
Pełna wersja artykułu
