Rosyjski przemysł śmigłowcowy u progu problemów
ednocześnie, przychód ze sprzedaży śmigłowców liczony w rublach zwiększył się ze 141,5 do 177,0 miliardów. Stało się tak za sprawą kontraktów eksportowych zawieranych w dolarach, które po przeliczeniu na ruble okazały się bardzo dochodowe. Rosyjski rubel zdewaluował się do dolara o 58% w ciągu 2015 r.; obecny kurs wynosi 66 RUR za 1 USD. Wiertoloty Rossiji podają, że na koniec 2015 r. miały twarde zamówienia na 494 śmigłowców, o 52 mniej niż rok wcześniej. Dyrektor generalny firmy Aleksandr Michiejew twierdzi, że w bieżącym roku w Rosji zostanie wyprodukowanych około 200 śmigłowców.
Największa zapaść w 2015 r. dotknęła podstawowy produkt rosyjskiego przemysłu, śmigłowiec transportowy średni Mi-8 produkowany przez dwa zakłady, KWZ w Kazaniu i UUAZ w Ułan-Ude. W latach 2011-2014 produkcja Mi-8 (i jego wersji eksportowych Mi-17, Mi-171 i Mi-172) wynosiła około 200 śmigłowców rocznie, podzielonych mniej więcej po równo między oba zakłady. Stało się tak dzięki ogromnym zamówieniom rosyjskiego Ministerstwa Obrony na łącznie ponad 310 śmigłowców, a także kilku dużym kontraktom z Indii (151 śmigłowców Mi-17W-5), Chin (84 śmigłowce Mi-171) i Stanów Zjednoczonych (63 śmigłowce Mi-17W-5 z przeznaczeniem dla afgańskich sił zbrojnych).
W 2015 r. produkcja Mi-8 spadła z ponad 200 do około 150 śmigłowców – i będzie dalej spadać, gdyż przedstawione wyżej duże zamówienia zostały już lub będą niedługo wykonane, a nowe kontrakty dotyczą znacznie mniejszej liczby śmigłowców. Brak zamówień powoduje duże trudności w obu zakładach, które planują skrócić tydzień pracy do czterech dni dla części pracowników. W sumie Kazań wyprodukował w 2015 r. 77 śmigłowców (wobec 107 rok wcześniej) i zarobił na tym 41,9 mld rubli (w porównaniu do 48,8 mld rubli rok wcześniej), w tym 32,7 mld dzięki eksportowi. Szczegółowe dane zakładu w Ułan-Ude za 2015 r. są jeszcze niedostępne.
